شماره ٣٣٥: از تو تا کي حال ما باشد چنين
از تو تا کي حال ما باشد چنين
با تو خود حالي کرا باشد چنين
هرزمان عشق توام گويد بطنز
به کنم کار تو تا باشد چنين
گويمش خون شد دل من درغمت
گويدم غم نيست تا باشد چنين
هرکس از عشق تو دارد حاصلي
بنده بي حاصل چرا باشد چنين
من چو درعشق ازکسي کمتر نيم
از تو مي پرسم روا باشد چنين؟
من درين انديشه ام کاندر جهان
هيچ خوبي بي وفا باشدچنين؟
خود نپندارم وفا آيد ز من
رو ومويي گر مرا باشد چنين
بوسه يي درخواست کردم ز لبش
گفت يعني بي بها باشد چنين؟
گفتمش جان مي دهم، خنديد و گفت
بوسه ارزان ترا باشد چنين؟
از چو شاهي تو که کس همچون تو نيست
همچو من کس را سزا باشد چنين؟
دلبرا مپسند کز درگاه تو
سيف فرغاني جدا باشد چنين