شماره ٣٢٨: اي غم عشق تو چون مي طرب افزاي دگر
اي غم عشق تو چون مي طرب افزاي دگر
همچو من مانده در عشق تو شيداي دگر
پيش ازين انده بيهوده همي خورد دلم
بازم استد غم عشق تو زغمهاي دگر
چون برون مي نرود از دل من دانستم
که غم عشق ترا نيست جزين جاي دگر
بجز از ديدن تو از تو چه خواهم چو مرا
زين هوس مي نرسد دل بتمناي دگر
عالمي شيفته چشم وخط و خال تواند
هر کسي از تو درافتاده بسوداي دگر
تو پس پرده و خلقي بتصور دارند
هر يکي با رخ خوب تو تماشاي دگر
تا بود خسرو خوبان چو تو شيرين صنمي
مگس ما نکند ميل بحلواي دگر
بفلک رشوه دهم بوک درآرم باري
پاره يي در شب وصل تو زشبهاي دگر
سيف فرغاني در کار غمت با دل خويش
(هر شب انديشه ديگر کند وراي دگر)