شماره ١٥٩: دلم بوسه زآن لعل نوشين خوهد
دلم بوسه زآن لعل نوشين خوهد
وگر در بها دنيي و دين خوهد
لب تست شيرين زبان تو چرب
چو صوفي دلم چرب و شيرين خوهد
جهان گر سراسر همه عنبرست
دلم بوي آن زلف مشکين خوهد
نگارا غم عشقت از عاشقان
چو کودک گهي آن و گه اين خوهد
مرا گفت جانان خوهي جان بده
درين کار او مزد پيشين خوهد
چو خسروا گر مي خوهي ملک وصل
چو فرهاد آن کن که شيرين خوهد
چو خندم ز من گريه خواهد وليک
چو گريم ز من اشک خونين خوهد
نه عاشق کند ملک دنيا طلب
نه بهرام شمشير چوبين خوهد
کند عاشق اندر دو عالم مقام
اگر در لحد مرده بالين خوهد
بماکي در آويزد اي دوست عشق
که شاهست و هم خانه فرزين خوهد
چو من بوم (را) کي کند عشق صيد
که شهباز کبک نگارين خوهد
درين دامگه ما چو پر کلاغ
سياهيم و او بال رنگين خوهد
برآريم گرد از بساط زمين
اگر اسب شطرنج شه زين خوهد
بدست آورم گر ز چون من گدا
سگ کوي او نان زرين خوهد
تو از سيف فرغانيي بي نياز
توانگر کجا يار مسکين خوهد