شماره ٦٤: دوست سلطان و دل ولايت اوست
دوست سلطان و دل ولايت اوست
خرم آن دل که در حمايت اوست
هر کرا دل بعشق اوست گرو
از ازل تا ابد ولايت اوست
پس نماند ز سابقان در راه
هر کرا پيش رو هدايت اوست
عرش بر آستانش سر بنهد
هر کرا تکيه بر عنايت اوست
در دو عالم ز کس ندارد خوف
هرکه در مأمن رعايت اوست
چون ز غايات کون در گذرد
اين قدم در رهش بدايت اوست
منتها اوست طالب او را
مقبل آنکس که او نهايت اوست
با خود از بهر او جهاد کند
اسدالله که شير رايت اوست
گو مکن وقف هيچ جا گر چه
مصحف کون پر زآيت اوست
خود عبارت نمي توان کردن
زآنچه آن انتها و غايت اوست
سيف فرغاني ار سخن شنود
اندکي زين نمط کفايت اوست