شماره ٧٧١: کيست که گويد ببارگاه سلاطين
کيست که گويد ببارگاه سلاطين
حال گدايان دلشکسته مسکين
سوخته ئي کو که خون ز ديده ببارد
از سر سوزم چو شمع بر سر بالين
در گذر اي باغبان که بلبل سرمست
باز نيايد به غلغل تو ز نسرين
با رخ بستان فروز ويس گلندام
کس نبرد نام گل بمجلس رامين
کي برود گر هزار سال برآيد
از سرفرهاد شور شکر شيرين
عاشق صادق کسي بود که نخواهد
ملکت کسري بجاي مهر نگارين
شمسه چين نيست در تصور اورنگ
جز رخ گلچهر ماهروي خورآئين
مرغ دل از زلف دلبران نبرد جان
کبک نيابد امان ز چنگل شاهين
منکر خواجو مشو که اهل نظر را
روي بتان قبله است و کيش مغان دين