شماره ٧٢٠: نرگس مستت فتنه مستان
نرگس مستت فتنه مستان
تشنه لعلت باده پرستان
روي تو ما را لاله و نسرين
کوي تو ما را گلشن و بستان
زلف سياهت شام غريبان
روي چو ماهت شمع شبستان
در چمن افتد غلغل بلبل
چون تو درآئي سوي گلستان
طلعت زيبا يا قمرست اين
لعل شکر خا يا شکرست آن
دست بخونم شسته و از من
هوش دل و دين برده بدستان
باده صافي خرقه صوفي
درکش و برکش در ده و بستان
پرده بساز اي مطرب مجلس
باده بيار اي ساقي مستان
خواجوي مسکين بر لب شيرين
فتنه چو طوطي بر شکرستان