شماره ٥٩٣: زهي گرفته خور از طلعت تو فال جمال
زهي گرفته خور از طلعت تو فال جمال
نشانده قد تو در باغ جان نهال جمال
نوشته منشي ديوان صنع لم يزلي
به مشک بر ورق لاله ات مثال جمال
خيال روي تو تا ديده ام نمي رودم
ز دل جمال خيال و ز سرخيال جمال
چو روشنست که هر روز را زوالي هست
مباد روي چو روز ترا زوال جمال
کسي که نيست چو من تشنه جمال حرم
حرام باد برو شربت زلال جمال
هواي يار همائي بلند پروازست
که در دلم طيران مي کند ببال جمال
خرد چو ديد که خواجو فداي او شد گفت
زهي کمال کمال و زهي جمال جمال