شماره ٤٧٨: ز شهريار که آيد که حال يار بگويد
ز شهريار که آيد که حال يار بگويد
رسد به بنده و رمزي ز شهريار بگويد
بعندليب نسيمي ز گلستان برساند
بمرغ زار حديثي ز مرغزار بگويد
هر آنچه گويد از اوصاف دلبران دل رامين
ز حسن ويس گل اندام گلعذار بگويد
بدان قرار که دلبستگي نمايد و فصلي
از آن دو زلف پريشان بيقرار بگويد
بگو که پرده سرا ساز را بساز درآرد
مگر ترانه ئي از قول آن نگار بگويد
کدام ذره که از آفتاب روي بتابد
کدام يار که ترک ديار يار بگويد
چه سود نرگس سرمست را نصيحت بلبل
که هيچ فائده نبود اگر هزار بگويد
کسيکه در دم صبح از خمار جان به لب آرد
کجا به ترک مي لعل خوشگوار بگويد
ز نوبهار چه پرسد نشان روي تو خواجو
چرا که باد بود هر چه نوبهار بگويد