شماره ٤٤٨: بسالي کي چنان ماهي برآيد
بسالي کي چنان ماهي برآيد
وگر آيد ز خرگاهي برآيد
چو رخسارش ز چين جعد شبگون
کجا از تيره شب ماهي برآيد
اگر آئينه چينست رويش
بگيرد زنگ اگر آهي برآيد
بسا خرمن که در يکدم بسوزد
از آن آتش که نا گاهي برآيد
همه شب تا سحر بيدار دارم
بود کان مه سحرگاهي برآيد
گدائي کو بکوي دل فروشد
گر از جان بگذرد شاهي برآيد
عجب نبود درين ميخانه خواجو
که از مي کار گمراهي برآيد