شماره ٢٣٨: پيه سوز چشم من سرشمع ايوان تو باد
پيه سوز چشم من سرشمع ايوان تو باد
جان من پروانه شمع شبستان تو باد
هر پريشاني که آيد روز و شب در کار من
از سر زلف دلاويز پريشان تو باد
مرغ دل کو طائر بستانسراي عشق شد
همدم بلبل نوايان گلستان تو باد
جان سرمستت که گشت از صافي وصلت خراب
بي نصيب از دردي دلگير هجران تو باد
سرمه چشم جهان بين من خاکي نهاد
از غبار رهنورد باد جولان تو باد
تا بود گوي کواکب در خم چوگان چرخ
گوي دلها در خم زلف چو چوگان تو باد
اي رخ بستان فروزت لاله برگ باغ حسن
عندليب باغ جان مرغ خوش الحان تو باد
آنکه همچون لاله از مهرش دل پرخون بسوخت
سايه پرورد سهي سرو خرامان تو باد
هرکه چون خواجو صف آراي سپاه بيخوديست
چشم خون افشان او سقاي ميدان تو باد