شماره ٢٣٦: ببوي زلف تو دادم دل شکسته بباد
ببوي زلف تو دادم دل شکسته بباد
بيا که جان عزيزم فداي بوي تو باد
ز دست ناله و آه سحر بفريادم
اگر نه صبر بفرياد من رسد فرياد
چو راز من بر هرکس روان فرو مي خواند
سرشک ديده از اين رو ز چشم من بفتاد
هنوز در سر فرهاد شور شيرينست
اگر چه رفت بتلخي و جان شيرين داد
ز مهر و کينه و بيداد و داد چرخ مگوي
که مهر او همه کينست و داد او بيداد
ببست بر رخ خور آسمان دريچه بام
چو پرده زان رخ چون ماه آسمان بگشاد
ز بندگي تو دارم چو سوسن آزادي
ولي تو سرو خرامان ز بندگان آزاد
گمان مبر که ز خاطر کنم فراموشت
ز پيش مي روي اما نمي روي از ياد
ز باد حال تو مي پرسم و چو مي بينم
حديث باد صبا هست سربسر همه باد
اگر تو داد دل مستمند من ندهي
به پيش خسرو ايران برم ز دست تو داد
برآستان محبت قدم منه خواجو
که هر که پاي درين ره نهاد سر بنهاد