دلا جان در ره جانان حجابست
غم دل در جهان جان حجابست
اگر داري سري بگذر ز سامان
که در اين ره سر و سامان حجابست
ز هستي هر چه در چشم تو آيد
قلم در نقش آن کش کان حجابست
زلال از مشرب جان نوش چون خضر
که آب چشمه حيوان حجابست
عصا بفکن که موسي را درين راه
چو نيکو بنگري ثعبان حجابست
بحاجب چون توان محجوب گشتن
که حاجب بر در سلطان حجابست
بحکمت ملک يونان کي توان يافت
که حکمت در ره يونان حجابست
بايمان کفر باشد باز ماندن
ز ايمان در گذر کايمان حجابست
ترا اي بلبل خوش نغمه باگل
گر از من بشنوي دستان حجابست
ميان عندليب و برگ نسرين
هواي گلبن و بستان حجابست
ز درمان بگذر و با درد مي ساز
که صاحب درد را درمان حجابست
حديث جان مکن خواجو که درعشق
ز جان انديشه جانان حجابست