شماره ٤٥: من مستم و دل خراب جان تشنه و ساغر آب
من مستم و دل خراب جان تشنه و ساغر آب
برخيز و بده شراب بنشين و بزن رباب
اي سام تو بر سحر وي شور تو در شکر
در سنبله ات قمر در عقربت آفتاب
برمشک مزن گره برآب مکش ز ره
يا ترک خطا بده يا روي ز ما متاب
در بر رخ ما مبند بر گريه ما مخند
بگشاي ز مه کمند بردار ز رخ نقاب
من بنده ام و تو شاه من ابر سيه توماه
من آه زنم تو راه من ناله کنم تو خواب
اي فتنه صبح خيز آمد گه صبح خيز
درجام عقيق ريز آن باده لعل ناب
آمد گه طوف و گشت بخرام بسوي دشت
چون دور بقا گذشت بگذر ز ره عتاب
عطار چمن صباست پيراهن گل قباست
تقوي و ورع خطاست مستي وطرب صواب
دردي کش ازين سپس ونديشه مکن ز کس
فرصت شمر اين نفس با همنفسان شراب
خواجو مي ناب خواه چون تشنه ئي آب خواه
از ديده شراب خواه وز گوشه دل کباب