يا مبسما يحاکي درجا من اللالي
يا رب چه درخور آمد گردش خط هلالي
حالي خيال وصلت خوش مي دهد فريبم
تا خود چه نقش بازد اين صورت خيالي
مي ده که گر چه گشتم نامه سياه عالم
نوميد کي توان بود از لطف لايزالي
ساقي بيار جامي و از خلوتم برون کش
تا در به در بگردم قلاش و لاابالي
از چار چيز مگذر گر عاقلي و زيرک
امن و شراب بي غش معشوق و جاي خالي
چون نيست نقش دوران در هيچ حال ثابت
حافظ مکن شکايت تا مي خوريم حالي
صافيست جام خاطر در دور آصف عهد
قم فاسقني رحيقا اصفي من الزلال
الملک قد تباهي من جده و جده
يا رب که جاودان باد اين قدر و اين معالي
مسندفروز دولت کان شکوه و شوکت
برهان ملک و ملت بونصر بوالمعالي