مرگ از آن به که مرا از تو خجل بايد بود
نه کتابي و نه حرفي و نه قيلي و نه قال
سخن بنده همينست و بر اين نفزايد
که نيفزايد از اين بيهده الا که ملال
تا که اميد کمالست پس از هر نقصان
بيم نقصانت مباد از فلک اي کل کمال
به چنين جرم و تجني که مرا افکندند
اي خداوند خدايت مفکن در اقوال
