قطعه زير را به خواجه اسحاق پدر خوانده خود فرستاده
مرا مقصود فرزندان آدم
ز فرزندان صدق خود شمردست
خداوند اوحدالدين خواجه اسحق
که گيتي با بزرگيهاش خردست
گرش بيني بگو اي آنکه پايت
ز رتبت پايه گردون سپردست
خبر داري که فرزند عزيزت
چه پاي امروز در خواري فشردست
ز پاي اندر ميفکن دست گيرش
که اندر پايمال و دست بردست