شماره ٢٠٦: اي آنکه تمام هم چو ماهي
اي آنکه تمام هم چو ماهي
با زلف چو چتر پادشاهي
مردم ز براي نقش و زلفت
از ديده برون کشد سياهي
گر خط سياه خود ببيني
بر مشک دهي به خون گواهي
اي زلف ترت مراغه کرده
بر روي تو چون در آب ماهي
آخر چه شود گر از لب خويش
يک بوسه براي من بخواهي
از خسرو خسته رو بگردان
زان رو که تمام همچو ماهي