شماره ٧٩١: ز زلف تو کمر فتنه بر ميان بستن
ز زلف تو کمر فتنه بر ميان بستن
ز من به يک سر مويت همه جهان بستن
دل پر آتش من زان به زلف در بستي
که بس عجب بد آتش به ريسمان بستن
ز عشق طره تو نافه مي کند آهو
وگر که چند گره به شکم توان بستن
نگار بستن تو جادويي است اندر دست
کزان نگار توان دست جاودان بستن
ز ناتواني چشمت جهان چو گشت خراب
طبيب را نبود چاره از دکان بستن
خيال روي تو شد شهربند سينه من
هماي را نتوان جز به استخوان بستن
نبست خسرو مسکين دلي به تو که تراست
اگر چه نيز گشايد از اين ميان بستن