شماره ٥٨٢: روي تو ماه سما مي گوييم
روي تو ماه سما مي گوييم
موي تو مشک ختا مي گوييم
پيش آن قامت چون نيشکرت
سرو را ز هر گيا مي گوييم
مرا ترا يک نظر از ما نرسد
گر چه انگشت نما مي گوييم
ديده را خاک درت مي دانيم
تا نداني که ريا مي گوييم
شکر آن است که اندر لب تست
سخن اين است که ما مي گوييم
قصه خود ز لبت مي جوييم
غصه خويش ترا مي گوييم
کعبتين است دو چشمت کو را
مهره بازي به دغا مي گوييم
طاق محراب دو ابروت ز دور
ما ببينيم و دعا مي گوييم