عرب از سرشک خونم همه لاله زار بادا
عجم رميده بو را نفسم بهار بادا
تپش است زندگاني تپش است جاوداني
همه ذره هاي خاکم دل بيقرار بادا
نه به جاده ئي قرارش نه بمنزلي مقامش
دل من مسافر من که خداش يار بادا
حذر از خرد که بندد همه نقش نامرادي
دل ما برد بسازي که گسسته تار بادا
تو جوان خام سوزي سخنم تمام سوزي
غزلي که مي سرايم بتو سازگار بادا
چو بجان من درآئي دگر آرزو نبيني
مگر اين که شبنم تو، يم بي کنار بادا
نشود نصيب جانت که دمي قرار گيرد
تب و تاب زندگاني بتو آشکار بادا