شماره ١: مي شود پرده ي چشمم پر کاهي گاهي

مي شود پرده ي چشمم پر کاهي گاهي
ديده ام هر دو جهان را بنگاهي گاهي
وادي عشق بسي دور و دراز است ولي
طي شود جاده ي صد ساله بآهي گاهي
در طلب کوش و مده دامن اميد ز دست
دولتي هست که يابي سر راهي گاهي