دفتر دوم از مثنوي
- سر آغاز
- هلال پنداشتن آن شخص خيال را در عهد عمر رضي الله عنه
- دزديدن مارگير ماري را از مارگيري ديگر
- التماس کردن همراه عيسي عليه السلام زنده کردن استخوانها از عيسي عليه السلام
- اندرز کردن صوفي خادم را در تيمار داشت بهيمه و لا حول خادم
- حکايت مشورت کردن خداي تعالي در ايجاد خلق
- بسته شدن تقرير معني حکايت به سبب ميل مستمع به استماع ظاهر صورت حکايت
- التزام کردن خادم تعهد بهيمه را و تخلف نمودن
- گمان بردن کاروانيان که بهيمه صوفي رنجورست
- يافتن شاه باز را به خانه کمپير زن
- حلوا خريدن شيخ احمد خضرويه جهت غريمان بالهام حق تعالي
- ترسانيدن شخصي زاهدي را کي کم گري تا کور نشوي
- تمامي قصه زنده شدن استخوانها به دعاي عيسي عليه السلام
- خاريدن روستايي در تاريکي شير را بظن آنک گاو اوست
- فروختن صوفيان بهيمه مسافر را جهت سماع
- تعريف کردن مناديان قاضي مفلس را گرد شهر
- شکايت کردن اهل زندان پيش وکيل قاضي از دست آن مفلس
- تتمه قصه مفلس
- مثل
- ملامت کردن مردم شخصي را کي مادرش را کشت به تهمت
- امتحان پادشاه به آن دو غلام کي نو خريده بود
- براه کردن شاه يکي را از آن دو غلام و ازين ديگر پرسيدن
- قسم غلام در صدق و وفاي يار خود از طهارت ظن خود
- حسد کردن حشم بر غلام خاص
- کلوخ انداختن تشنه از سر ديوار در جوي آب
- فرمودن والي آن مرد را کي اين خاربن را کي نشانده اي بر سر راه بر کن
- آمدن دوستان به بيمارستان جهت پرسش ذاالنون مصري رحمة الله عليه
- فهم کردن مريدان کي ذاالنون ديوانه نشد قاصد کرده است
- رجوع به حکايت ذاالنون رحمة الله عليه
- امتحان کردن خواجه لقمان زيرکي لقمان را
- ظاهر شدن فضل و زيرکي لقمان پيش امتحان کنندگان
- تتمه حسد آن حشم بر آن غلام خاص
- عکس تعظيم پيغام سليمان در دل بلقيس از صورت حقير هدهد
- انکار فلسفي بر قرائت ان اصبح ماؤکم غورا
- انکار کردن موسي عليه السلام بر مناجات شبان
- عتاب کردن حق تعالي موسي را عليه السلام از بهر آن شبان
- وحي آمدن موسي را عليه السلام در عذر آن شبان
- پرسيدن موسي از حق سر غلبه ظالمان را
- رنجانيدن اميري خفته اي را کي مار در دهانش رفته بود
- اعتماد کردن بر تملق و وفاي خرس
- گفتن نابيناي سايل کي دو کوري دارم
- تتمه حکايت خرس و آن ابله کي بر وفاي او اعتماد کرده بود
- گفتن موسي عليه السلام گوساله پرست را کي آن خيال انديشي و حزم تو کجاست
- ترک کردن آن مرد ناصح بعد از مبالغه پند مغرور خرس را
- تملق کردن ديوانه جالينوس را و ترسيدن جالينوس
- سبب پريدن و چرخيدن مرغي با مرغي کي جنس او نبود
- تتمه اعتماد آن مغرور بر تملق خرس
- رفتن مصطفي عليه السلام به عيادت صحابي و بيان فايده عيادت
- وحي کردن حق تعالي به موسي عليه السلام کي چرا به عيادت من نيامدي
- تنها کردن باغبان صوفي و فقيه و علوي را از همديگر
- رجعت به قصه مريض و عيادت پيغامبر عليه السلام
- گفتن شيخ ابويزيد را کي کعبه منم گرد من طوافي مي کن
- حکايت
- دانستن پيغامبر عليه السلام کي سبب رنجوري آن شخص گستاخي بوده است در دعا
- عذر گفتن دلقک با سيد اجل کي چرا فاحشه را نکاح کرد
- به حيلت در سخن آوردن سايل آن بزرگ را کي خود را ديوانه ساخته بود
- حمله بردن سگ بر کور گدا
- خواندن محتسب مست خراب افتاده را به زندان
- دوم بار در سخن کشيدن سايل آن بزرگ را تا حال او معلوم تر گردد
- تتمه نصيحت رسول عليه السلام بيمار را
- وصيت کردن پيغامبر عليه السلام مر آن بيمار را و دعا آموزانيدنش
- بيدار کردن ابليس معاويه را کي خيز وقت نمازست
- از خر افکندن ابليس معاويه را و روپوش و بهانه کردن و جواب گفتن معاويه او را
- باز جواب گفتن ابليس معاويه را
- باز تقرير کردن معاويه با ابليس مکر او را
- باز جواب گفتن ابليس معاويه را
- عنف کردن معاويه با ابليس
- ناليدن معاويه به حضرت حق تعالي از ابليس و نصرت خواستن
- باز تقرير ابليس تلبيس خود را
- باز الحاح کردن معاويه ابليس را
- شکايت قاضي از آفت قضا و جواب گفتن نايب او را
- به اقرار آوردن معاويه ابليس را
- راست گفتن ابليس ضمير خود را به معاويه
- فضيلت حسرت خوردن آن مخلص بر فوت نماز جماعت
- تتمه اقرار ابليس به معاويه مکر خود را
- فوت شدن دزد بآواز دادن آن شخص صاحب خانه را کي نزديک آمده بود کي دزد را دريابد و بگيرد
- قصه منافقان و مسجد ضرار ساختن ايشان
- فريفتن منافقان پيغامبر را عليه السلام تا به مسجد ضرارش برند
- انديشيدن يکي از صحابه بانکار کي رسول چرا ستاري نمي کند
- قصه آن شخص کي اشتر ضاله خود مي جست و مي پرسيد
- متردد شدن در ميان مذهبهاي مخالف و بيرون شو و مخلص يافتن
- امتحان هر چيزي تا ظاهر شود خير و شري کي در ويست
- شرح فايده حکايت آن شخص شتر جوينده
- بيان آنک در هر نفسي فتنه مسجد ضرار هست
- حکايت هندو کي با يار خود جنگ مي کرد بر کاري و خبر نداشت کي او هم بدان مبتلاست
- قصد کردن غزان بکشتن يک مردي تا آن دگر بترسد
- بيان حال خودپرستان و ناشکران در نعمت وجود انبيا و اوليا عليهم السلام
- شکايت گفتن پيرمردي به طبيب از رنجوريها و جواب گفتن طبيب او را
- قصه جوحي و آن کودک کي پيش جنازه پدر خويش نوحه مي کرد
- ترسيدن کودک از آن شخص صاحب جثه و گفتن آن شخص کي اي کودک مترس کي من نامردم
- قصه تيراندازي و ترسيدن او از سواري کي در بيشه مي رفت
- قصه اعرابي و ريگ در جوال کردن و ملامت کردن آن فيلسوف او را
- کرامات ابراهيم ادهم قدس الله سره بر لب دريا
- آغاز منور شدن عارف بنور غيب بين
- طعن زدن بيگانه در شيخ و جواب گفتن مريد شيخ او را
- بقيه قصه ابراهيم ادهم بر لب آن دريا
- دعوي کردن آن شخص کي خداي تعالي مرا نمي گيرد به گناه و جواب گفتن شعيب عليه السلام مرورا
- بقيه قصه طعنه زدن آن مرد بيگانه در شيخ
- گفتن عايشه رضي الله عنها مصطفي را عليه السلام کي تو بي مصلي بهر جا نماز مي کني چونست
- کشيدن موش مهار شتر را و معجب شدن موش در خود
- کرامات آن درويش کي در کشتي متهمش کردند
- تشنيع صوفيان بر آن صوفي کي پيش شيخ بسيار مي گويد
- عذر گفتن فقير به شيخ
- بيان دعويي که عين آن دعوي گواه صدق خويش است
- سجده کردن يحيي عليه السلام در شکم مادر مسيح را عليه السلام
- اشکال آوردن برين قصه
- جواب اشکال
- سخن گفتن به زبان حال و فهم کردن آن
- پذيرا آمدن سخن باطل در دل باطلان
- جستن آن درخت کي هر که ميوه آن درخت خورد نميرد
- شرح کردن شيخ سر آن درخت با آن طالب مقلد
- منازعت چهار کس جهت انگور کي هر يکي به نام ديگر فهم کرده بود آن را
- برخاستن مخالفت و عداوت از ميان انصار به برکات رسول عليه السلام
- قصه بط بچگان کي مرغ خانگي پروردشان
- حيران شدن حاجيان در کرامات آن زاهد کي در باديه تنهاش يافتند