در بيان آنک تن روح را چون لباسي است و اين دست آستين دست روحست واين پاي موزه پاي روحست
تا بداني که تن آمد چون لباس
رو بجو لابس لباسي را مليس
روح را توحيد الله خوشترست
غير ظاهر دست و پاي ديگرست
دست و پا در خواب بيني و ايتلاف
آن حقيقت دان مدانش از گزاف
آن توي که بي بدن داري بدن
پس مترس از جسم و جان بيرون شدن