سجده کردند و بگفتند اي کريم
دور بادا از تو رنجوري و بيم
پس برون جستند سوي خانه ها
همچو مرغان در هواي دانه ها
مادرانشان خشمگين گشتند و گفت
روز کتاب و شما با لهو جفت
عذر آوردند کاي مادر تو بيست
اين گناه از ما و از تقصير نيست
از قضاي آسمان استاد ما
گشت رنجور و سقيم و مبتلا
مادران گفتند مکرست و دروغ
صد دروغ آريد بهر طمع دوغ
ما صباح آييم پيش اوستا
تا ببينيم اصل اين مکر شما
کودکان گفتند بسم الله رويد
بر دروغ و صدق ما واقف شويد