شماره ٢٠٨: اي دل و جان عاشقان شيفته لقاي تو
اي دل و جان عاشقان شيفته لقاي تو
عقل فضول کي برد راه بکبرياي تو
بلبل طبع با نوا از چمن شمايلت
طوطي روح را دهن پر شکر از عطاي تو
آتش جان خاکيان نفخه بي نيازيت
آب رخ هوائيان خاک در سراي تو
گشته قرار آسمان پايه قدر بنده ات
بوده و راي لامکان سلطنت گداي تو
ديده بدوخت از جهان آنکه بديد طلعتت
گشت جدا ز خويشتن هر که شد آشناي تو
هست ترا بجاي من بنده بي شمار ليک
آه که بنده ترا نيست شهي بجاي تو
تيغ بکش بکش مرا تا برسي بکام دل
جان هزار همچو من باد شها فداي تو
پيش سگان کوي تو جان برضا همي دهم
جان حسين اگر بود واسطه رضاي تو