عزيزان وفاپيشه مبارکباد اين منزل
که ميافزايد از نورش صفاي جان اهل دل
بمعني کعبه جانهاست اين منزلگه عالي
براي طوفش از هر سو ببسته قدسيان محمل
ز خاکپاي اين درگه طلب کن دولت اي عاشق
که هست اين آيت رحمت شده بر خاکيان نازل
دلا بيدار شو يکدم که جان عزم سفر دارد
چه جاي خواب اين مسکن که همراهست مستعجل
وداع عمر نزديک و تو خود دوري نه اي آگه
رفيقان بار بستند و تو خود بنشسته اي غافل
ترا اين خويشتن بيني سبل شد ديده دل را
اگر ديدار ميخواهي ز ديد خويشتن بگسل
مرا در پيش دلداران بود جان باختن آسان
وليکن زيستن يکدم بود بي دوستان مشکل
حسين از يار چون دوري چه عيش از عمر ميجوئي
چو رفت آن حاصل عمرت چسود از عمر بيحاصل