شماره ٦٦: راحت سر مردمي ندارد
راحت سر مردمي ندارد
دولت دل همدمي ندارد
ز احسان زمانه ديده بردوز
کو ديده مردمي ندارد
از خوان فلک نواله کم پيچ
کو گرده گندمي ندارد
با درد بساز، از آنکه درمان
با جان تو محرمي ندارد
در تار حيات دل چه بندي؟
چون پود تو محکمي ندارد
دردا! که درين سراي پر غم
کس دولت بي غمي ندارد
دارد همه چيز آدمي زاد
افسوس که خرمي ندارد
گر خوشدليي درين جهان هست
باري دل آدمي ندارد
بنماي به من دلي فراهم
کو محنت درهمي ندارد
کم خور غم اين جهان، عراقي،
زيرا که غمش کمي ندارد