شماره ٨١١: اي هجر تو وصل جاوداني
اي هجر تو وصل جاوداني
واندوه تو عين شادماني
در عشق تو نيم ذره حسرت
خوشتر ز حيات جاوداني
بي ياد حضور تو زماني
کفر است حديث زندگاني
صد جان و هزار جان نثارت
آن لحظه که از درم براني
کار دو جهان من برآيد
گر يک نفسم به خويش خواني
با خوندان و راندنم چه کار است
خواه اين کن و خواه آن تو داني
گر قهر کني سزاي آنم
ور لطف کني براي آني
صد دل بايد به هر زمانم
تا تو ببري به دلستاني
گر بر فکني نقاب از روي
جبريل سزد به جان فشاني
کس نتواند جمال تو ديد
زيرا که ز ديده بس نهاني
ني ني که بجز تو کس نبيند
چون جمله تويي بدين عياني
در عشق تو گر بمرد عطار
شد زنده دايم از معاني