هر زمان شوري دگر دارم ز تو
هر نفس دل خسته تر دارم ز تو
بر بساط عشق تو هر دو جهان
مي ببازم تا خبر دارم ز تو
خاک بر فرقم اگر جز خون دل
هيچ آبي بر جگر دارم ز تو
چون ندارم هيچ آبي بر جگر
پس چگونه چشم تر دارم ز تو
نه که چشم من تر است از خون دل
زانکه دل خون تا به سر دارم ز تو
اين دل يکتاي من شد تو به تو
هر تويي عشق دگر دارم ز تو
ني خطا گفتم که در دل توي نيست
هم توي تويي اگر دارم ز تو
گفته بودي دل ز من بردار و رو
دل چو خون شد من چه بردارم ز تو
هر شبي چون شمع بي صبح رخت
سوز و تفي تا سحر دارم ز تو
چون برآيد صبح همچون آفتاب
زرد رويي در بدر دارم ز تو
همچو چنگي هر رگي در پرده اي
سوي دردي راه بر دارم ز تو
همچو ني دل پر خروش و تن نزار
جزو جزوم نوحه گر دارم ز تو
ماه رويا کار من از دست شد
تا کي آخر دست بردارم ز تو
کوه غم برگير از جانم از آنک
دست با غم در کمر دارم ز تو
خيز اي عطار و سر در عشق باز
تا کي آخر دردسر دارم ز تو