بي تو نيست آرامم کز جهان تو را دارم
هرچه تو نه اي جانا من ز جمله بيزارم
همچو شمع مي سوزم همچو ابر مي گريم
همچو بحر مي جوشم تا کجا رسد کارم
يا ز دست هجر تو جاودان به پاي افتم
يا ز جام وصل تو قطره اي به دست آرم
از تو گر وصال آيد قسم من وگر هجران
هرچه از تو مي آيد من به جان خريدارم
من نه آن کسم جانا کز وصال تو شادم
يا ز بيم هجرانت هيچ گونه غم دارم
هجر و وصل زان توست هرچه خواهيم آن ده
لايق من آن باشد کاختيار بگذارم
نقطه اي است جان من هر دو کون گرد وي
من به گرد آن نقطه دايما چو پرگارم
بسکه همچو پرگاري گرد پاو سر گشتم
چون بتافت آن نقطه محو کرد پندارم
چون نماند پندارم من بماندم بي من
نيست آگهي زانگه ذره اي ز عطارم