شماره ٤٥٣: زهي در کوي عشقت مسکن دل
زهي در کوي عشقت مسکن دل
چه مي خواهي ازين خون خوردن دل
چکيده خون دل بر دامن جان
گرفته جان پرخون دامن دل
از آن روزي که دل ديوانه توست
به صد جان من شدم در شيون دل
منادي مي کنند در شهر امروز
که خون عاشقان در گردن دل
چو رسوا کرد ما را درد عشقت
همي کوشم به رسوا کردن دل
چو عشقت آتشي در جان من زد
برآمد دود عشق از روزن دل
زهي خال و زهي روي چو ماهت
که دل هم دام جان هم ارزن دل
مکن جانا دل ما را نگه دار
که آسان است بر تو بردن دل
چو گل اندر هواي روي خوبت
به خون درمي کشم پيراهن دل
بيا جانا دل عطار کن شاد
که نزديک است وقت رفتن دل