شماره ٣٤٠: چون تو جانان مني جان بي تو خرم کي شود
چون تو جانان مني جان بي تو خرم کي شود
چون تو در کس ننگري کس با تو همدم کي شود
گر جمال جانفزاي خويش بنمايي به ما
جان ما گر در فزايد حسن تو کم کي شود
دل ز من بردي و پرسيدي که دل گم کرده اي
اين چنين طراريت با من مسلم کي شود
عهد کردي تا من دلخسته را مرهم کني
چون تو گويي يا کني اين عهد محکم کي شود
چون مرا دلخستگي از آرزوي روي توست
اين چنين دل خستگي زايل به مرهم کي شود
غم از آن دارم که بي تو همچو حلقه بر درم
تا تو از در در نيايي از دلم غم کي شود
خلوتي مي بايدم با تو زهي کار کمال
ذره اي هم خلوت خورشيد عالم کي شود
نيستي عطار مرد او که هر تر دامني
گر به ميدان لاشه تازد رخش رستم کي شود