شماره ١٧٧: عاشق تو جان مختصر که پسندد
عاشق تو جان مختصر که پسندد
فتنه تو عقل بي خبر که پسندد
روي تو کز ترک آفتاب دريغ است
در نظر هندوي بصر که پسندد
روي تو را تاب قوت نظري نيست
در رخ تو تيزتر نظر که پسندد
چون بنگنجد شکر برون ز دهانت
از لب تو خواستن شکر که پسندد
چون نتوان بي کمر ميان تو ديدن
موي ميان تو را کمر که پسندد
چون به کمان برنهي خدنگ جگردوز
پيش تو جز جان خود سپر که پسندد
چون به جفا تيغت از نيام برآري
در همه عالم حديث سر که پسندد
چون غم عشقت به جان خرند و به ارزد
در غم تو حيله و حذر که پسندد
تا غم عشق تو هست در همه عالم
هيچ دلي را غمي دگر که پسندد
وصل تو جستم به نيم جان محقر
وصل تو آخر بدين قدر که پسندد
هر سحر از عشق تو بسا که بسوزم
سوز چو من شمع هر سحر که پسندد
چون تو جگر گوشه دل مني آخر
قوت من از گوشه جگر که پسندد
شد دل عطار پاره پاره ز شوقت
کار دل او ازين بتر که پسندد