شماره ١٠٢: دارد به سوي ياري مسکين دلم هوائي
دارد به سوي ياري مسکين دلم هوائي
زين شوخ دلفريبي زين شنگ جانفزائي
زين سرو خوشخرامي گل پيش او غلامي
مه پيش او اسيري شه پيش او گدائي
هر غمزه اش سناني هر ابرويش کماني
گيسوي او کمندي بالاي او بلائي
ما را ز عشق رويش هر لحظه اي فتوحي
ما را ز خاک کويش هر ساعتي صفائي
بگرفته عشق ما را ملک وجود آنگه
عقل آمده که ما نيز هستيم کدخدائي
جان مي فزايد الحق باد صبا سحرگه
مانا که هست با او بوئي ز آشنائي
گفتم عبيد گفتا نامش مبر که باشد
رندي قمار بازي دزدي گريز پائي