شماره ٦٩: چمن دل بردن آيين ميکند باز
چمن دل بردن آيين ميکند باز
جهان را لاله رنگين ميکند باز
نسيم خوش نفس با غنچه هر دم
حديث نافه چين ميکند باز
شکوفه هر زري کاورد بر دست
نثار پاي نسرين ميکند باز
گشاده چشم خواب آلود نرگس
تماشاي رياحين ميکند باز
زمين از ابر احسان مي پذيرد
هوا را سبزه تحسين ميکند باز
عبيد از دولت خسرو در اين فصل
بناي عيش شيرين ميکند باز