کجا کسيکه مرا مژده چمانه دهد
علي الصباح به من باده شبانه دهد
ز دوستان و عزيزان که باشد آنکه مرا
نشان به کوي مغان و مي مغانه دهد
خوشا کسيکه چو رندان ز خانه وقت سحر
بدر گريزد و تن در شرابخانه دهد
غلام دولت آنم که هرچه بستاند
به شمع و شاهد و چنگ و دف و چغانه دهد
ز غم پناه به مي بر که مي به خاصيت
نتيجه عيش خوش و عمر جاودانه دهد
مرو به عشوه زاهد ز ره که او دايم
فريب مردم نادان بدين فسانه دهد
به اعتقاد شنو پند سودمند عبيد
که او هميشه ترا پند عاقلانه دهد