شماره ١٣٩: تا کرد تيغ غمزه حمايل نگاه تو
تا کرد تيغ غمزه حمايل نگاه تو
شد سرمه گوشه گير ز چشم سياه تو
ما امتحان دشنه الماس کرده ايم
از يک سرست با مژه کينه خواه تو
يادم ز جلوه هاي قد يار داده اي
اي کبک خوش خرام سر ما و راه تو
در چشم شور حشر نمک کرد انتظار
در پرده تا به چند نشيند نگاه تو؟
اي شاخ گل ببال که با اين غرور حسن
گل کج نديده است به طرف کلاه تو
صائب به هوش باش مبادا دل شبي
آتش به خرمني بزند برق آه تو