شماره ١٦٢: هوالغفور ز جوش شراب مي شنوم
هوالغفور ز جوش شراب مي شنوم
صرير باب بهشت از رباب مي شنوم
تفاوت است ميان شنيدن من و تو
تو بستن در و من فتح باب مي شنوم
بر آستان خرابات چون نباشم فرش؟
که بوي زنده دلي زان تراب مي شنوم
دويدن مي گلرنگ را به کوچه رگ
به صد رسايي آواز آب مي شنوم
صفاي پردگيان خيال مي بينم
صداي پاي غزالان خواب مي شنوم
ترانه اي که سر دار ازان شود رنگين
به هر چه مي نگرم بي حجاب مي شنوم
صداي شهپر جبريل عشق هر ساعت
ز رخنه دل پر اضطراب مي شنوم
مگر ز سير بناگوش يار مي آيد؟
که بوي ياسمن از ماهتاب مي شنوم
مگر ز صحبت دلهاي گرم مي آيي؟
که از لباس تو بوي کباب مي شنوم
چه حرفهاي خنک صائب از سياه دلان
به پشتگرمي آن آفتاب مي شنوم