شماره ٣٢: کرده ام نذر که از دست سبو نگذارم
کرده ام نذر که از دست سبو نگذارم
جانب باده گلرنگ فرو نگذارم
چند ترسانيم که از آتش دوزخ واعظ؟
من به اين () دست سبو نگذارم
ادب بلبل اگر خاره ره من نشود
در دل غنچه گل، رنگ ز بو نگذارم
بهتر آن است که بر تشنه لبي صبر کنم
خال تبخال به طرف لب جو نگذارم
آه من از جگر سر خزان مي خيزد
برحذر باش به گلزار تو رو نگذارم
با تيمم که ز نقش قدم او باشد
کرده ام نذر نمازي به وضو نگذارم
دل من آب ز سرچشمه سوزن نخورد
کار زخم جگر خود به رفو نگذارم
گر چه در حلقه ز نار مقيم صائب
طرف سلسله سبحه فرو نگذارم