الفت خلق عذاب دل فرزانه شمر
هرکه بيگانه شود معني بيگانه شمر
تلخي باده شمر تلخي جان کندن را
دهن تيغ فنا را لب پيمانه شمر
نشأه فيض به اندازه آزار دهند
هر شکاف دل خود را در ميخانه شمر
در خرابات جهان حوصله اي پيدا کن
چين پيشاني مردم خط پيمانه شمر
خلوتي کز خودي خويش ترا نستاند
گرچه باشد حرم کعبه، صنمخانه شمر
هرچه جز جذبه توفيق ترا پيش آيد
گر همه خضر بود سبزه بيگانه شمر
برگريزان فنا جوش بهار طرب است
هرکجا بال وپرت ريخت پريخانه شمر
شکوه رزق مکن همچو تنک حوصلگان
درگلو گريه گره چون شودت دانه شمر
سخني کز اثرش خواب نسوزد در چشم
گر همه سحر حلال است که افسانه شمر
راه چون در حرم شمع نداري صائب
ورق دفتر بال و پر پروانه شمر