شماره ٣٠٩: هر کس سخن به دشمن انصاف مي دهد

هر کس سخن به دشمن انصاف مي دهد

در دست زنگي آينه صاف مي دهد

همت نه بي دريغ زر وسيم دادن است

اهل کرم کسي است که انصاف مي دهد

چون مور در خرابه دنيا چه سر کنم

جايم چو نقطه بر سر خود قاف مي دهد

صائب چه بي دريغ ز کلکت سخن چکد

آب حيات را چه به اسراف مي دهد