حلقه آه مرا سپهر نگين است
گريه من روشناس روي زمين است
تا تو به چشم رکاب پاي نهادي
عشرت روي زمين به خانه زين است
رزق من از شاهراه گوش درآيد
روزي من چون صدف ز در ثمين است
هر چه بکاري، همان نصيب تو گردد
دانه خود پاک کن که خاک امين است
همت سرشار، سرو عالم بالاست
وسعت مشرب بهشت روي زمين است
خاطر خرم دگر کسي ز که جويد؟
صبح در ايام ما گرفته جبين است
مقصد کوته نظر، بلند نباشد
منزل دور رکاب، خانه زين است
بيهده صائب مکن ز بخت شکايت
چشمه حيوان سياه خانه نشين است