شماره ٦١٦: مژه ام جلوه گاه پروين است
مژه ام جلوه گاه پروين است
گل خورشيد طلعتان اين است
سيب غبغب اگر به دست افتد
بهتر از صد انار ياسين است
کي تواني سبک به منزل رفت؟
سنگ راه تو خواب سنگين است
همه شب همچو دسته سنبل
خواب آشفته ام به بالين است
سنگداغ فروغ چهره اوست
کوه طوري که کوه تمکين است
مي کند چهره اي، نگاه مرا
گل رويش ز بس که نگين است
شعر صائب نمي شود کاسد
همه وقت اين متاع شيرين است