اين چه خط است و اين چه رخسارست
اين چه آيينه، اين چه زنگارست
اين چه خال، اين چه گوشه ابرو
اين چه مار، اين چه مهره مارست
اين چه ابروي سخت پيشاني
اين چه لبهاي نرم گفتارست
اين چه چشم هميشه در خواب است
اين چه شرم هميشه بيدارست
اين چه تيغ زبان زهرآلود
اين چه لعل لب شکربارست
اين چه مژگان رخنه در دل کن
اين چه چشم هميشه بيمارست
خانه هوش را به آب رساند
اين چه پيشاني گهربارست
چشم بد دور ازان چمن که در او
مژه شوخ، خار ديوارست
به سخن هاي آتشين صائب
سوختي عالم، اين چه گفتارست