شماره ٥٥٠: مرغي که رميدن ز جهان بال و پر اوست
مرغي که رميدن ز جهان بال و پر اوست
از عرش گذشتن سفر مختصر اوست
عشق و محيطي است که دلها گهر اوست
نيلي رخ افلاک ز موج خطر اوست
عشق تو همايي است که دولت اثر اوست
بر هم زدن هر دو جهان بال و پر اوست
شيريني جان چاشني خنده ندارد
اين شيوه جانسوز همين با شکر اوست
سيري ز تماشاي خود آن حسن ندارد
تا آينه ديده ما در نظر اوست
چشم تو چه خونها که کند در دل مردم
زان فتنه خوابيده که در زير سر اوست
شوخي که مرا بي دل و دين ساخته صائب
بتخانه چين پرده نشين نظر اوست