مستوري حسن از نظر بوالهوس ماست
اين آينه رو پرده نشين از نفس ماست
بال و پر ما تير جگردوز خزان است
پيراهن گل چاک ز شوق قفس ماست
انديشه نداريم چو شمع از دهن گاز
سر پيش فکندن ثمر پيشرس ماست
از حسن گلوسوز شکر باج ستانيم
پروانه ناکام، کباب مگس ماست
بي برگي ما برگ و نواي دگران است
شيرازه گلهاي چمن خار و خس ماست
هر چند درين قافله پامال غباريم
هر کس که به راه آمده است از جرس ماست
صائب مگر ايام خزان پاک نمايد
گردي که بر آيينه گل از نفس ماست