شماره ٩٨: ز ملک و مال، دل بي نياز ما سبک است
ز ملک و مال، دل بي نياز ما سبک است
به گل قرار نگيرد سفينه تا سبک است
به جان و دل نتوان وصل آرزو کردن
که اين متاع به ميزان رونما سبک است
به فرق مردم آزاده، کوه الوندست
به اعتقاد تو گر سايه هما سبک است
گرفته است چنان روزگار را غفلت
که خواب چشم تو و خواب بخت ما سبک است
صدف نه ايم که باشيم مست خواب گران
حباب قلزم عشقيم، خواب ما سبک است
نمي رويم به هر پرتوي ز جا صائب
شکوه طور به ميزان صبر ما سبک است