مجموع دروني که پريشان تو باشد
آزاد اسيري که به زندان تو باشد
داني سر و سامان ز که بايد طلبيدن؟
زان شيفته کو بي سروسامان تو باشد
من همدم بادم گه و بيگاه که با باد
باشد که نسيمي ز گلستان تو باشد
اي کان ملاحت، همگي زان توام من
تو زان کسي باش که اوزان تو باشد
آن روز که چون نرگسم از خاک برآرند
چشمم نگران گل خندان تو باشد
خواهم سر خود گوي صفت باخت وليکن
شرط است درين سرکه به چوگان تو باشد
هر کس که کمانخانه ابروي تو را ديد
شايد به همه کيش که قربان تو باشد
دامن مکش از دست من امروز و بينديش
زان روز که دست من و دامان تو باشد
خلقي همه حيران جمال تو و سلمان
حيران جمالي که نه حيران تو باشد