شماره ٦٢٧: خواهم اندر پايش افتادن چو گوي
خواهم اندر پايش افتادن چو گوي
ور به چوگانم زند هيچش مگوي
بر سر عشاق طوفان گو ببار
در ره مشتاق پيکان گو بروي
گر به داغت مي کند فرمان ببر
ور به دردت مي کشد درمان مجوي
ناودان چشم رنجوران عشق
گر فروريزند خون آيد به جوي
شاد باش اي مجلس روحانيان
تا که خورد اين مي که من مستم به بوي
هر که سودانامه سعدي نبشت
دفتر پرهيزگاري گو بشوي
هر که نشنيدست وقتي بوي عشق
گو به شيراز آي و خاک من ببوي