شماره ٨١: اي مقيمان درت را عالمي در هر دمي
اي مقيمان درت را عالمي در هر دمي
رهروان راه عشقت هر دمي در عالمي
با کمال قدرتت بر عرصه ملک قدم
هر تف آتش خليلي هر کف خاک آدمي
طور سينا با تجلي جمالت ذره ئي
پور سينا در بيان کبريايت ابکمي
کاف و نون از نسخه ديوان حکمت نکته ئي
بحر و کان از موج درياي عطايت شبنمي
از قدم دم چون توانم زد که در راه تو هست
ز اول صبح ازل تا آخر محشر دمي
اي بتيغ ابتلايت هر شکاري شبلئي
وي بميدان بلايت هر سواري ادهمي
تشنگانرا از تو هر زهري و راي شربتي
خستگانرا از تو هر زخمي بجاي مرهمي
رفته هر گامي بعزم طور قربت موسيئي
خورده هر جامي ز دست ساقي شوقت جمي
هر بتي در راهت از روي حقيقت کعبه ئي
هر نمي از ناودان چشم خواجو زمزمي